Het is inderdaad waar dat je een gekreukt papiertje of een gebroken bord nooit meer zo krijgt dan wat het was, Glad en onbeschadigd.

Ik zie in een relatie iets wat moet groeien en niet ineens goed gaat. Je begint op een gladde schaatsbaan of een dicht gevroren kanaal. In begin is dat ook glad en onbeschadigd maar ook daar komen krassen op en scheuren in, dan is het zaak elkaar rechtop te houden en als de een valt die persoon weer op te rapen en verder te gaan met de schaatstocht en elkaar in gaten te houden op deze tocht waarin je soms voor uitdagingen komt te staan. Soms loop je vast en gaat het ijs niet verder omdat het onder een brug niet hard genoeg vriest en moet je even van het ijs af om een stukje samen te lopen om na de brug weer verder te gaan op het ijs.
Als de een iets sneller gaat dan de ander dan hou je even in om samen uit te komen op een plek waar de liefde tot volle wasdom komt. Dat lukt niet in een maand of maanden. Dit moet groeien in elkaar vertrouwen, liefhebben.
En eenieder heeft vaak een leven achter zich en daarbij ook een rugzakje, accepteer dat en praat er met elkaar over. Leg uit wat je bedoelt als je iemand een spiegel voor houdt en neem een spiegel waar je zelf doorheen kan kijken om te zien hoe de ander erop reageert. Iemand een spiegel voor houden is vaak goed bedoelt maar kan ook iemand pijn doen.

En ik ben niet zo hard als ik soms voor de dag kom maar heb soms moeite om me te uiten, het is nooit zo bedoelt maar heeft vaak een destructieve uitwerking. Dat is de aard van het beestje..

Tussen wat wordt gezegd en niet bedoeld en wat wordt bedoeld maar niet gezegd gaat de meeste liefde verloren